Dzisiaj, na fali najnowszych zmian w strukturach rządowych, wkraczamy w nowy etap zarządzania sektorem górniczym. Zarządzenie Ministra Aktywów Państwowych z 17 stycznia, które weszło dziś w życie, rozdziela kompetencje nadzoru nad kluczowymi spółkami Skarbu Państwa. To krok, który może mieć znaczący wpływ na przyszłość naszej branży.
Wiceminister Robert Kropiwnicki obejmuje bezpośredni nadzór m.in. nad: JSW, Polską Grupą Górniczą, Węglokoks oraz Tauron. Z kolei Minister Przemysłu Marzena Czarnecka odpowiada za Główny Instytut Górnictwa, Instytut Techniki Górniczej Komag, Instytut Technologii Paliw i Energii, „Poltegor-Instytut” oraz Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. To podział, który z jednej strony może oznaczać większą specjalizację i skupienie na konkretnych aspektach branży, ale z drugiej – rodzi pytania o koordynację i spójność polityki górniczej.
Rozdzielenie nadzoru, gdzie MAP obejmuje kontrolę nad JSW i innymi spółkami górniczymi, a Minister Przemysłu nadzoruje Wyższy Urząd Górniczy (WUG), wywołuje mieszane uczucia wśród nas, pracowników sektora. Z jednej strony, specjalizacja i koncentracja na określonych obszarach może prowadzić do bardziej efektywnego zarządzania. Jednakże, dla nas kluczowe znaczenie ma fakt, że podział ten nie odpowiada postulatom, które wyrażaliśmy od dłuższego czasu. Naszym zdaniem, nadzór nad Wyższym Urzędem Górniczym powinien leżeć w kompetencjach Premiera, a nie Ministra Przemysłu. Dlaczego? Ponieważ WUG pełni rolę kluczowego regulatora w branży, a jego działania mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo i standardy pracy w kopalniach.
Jednym z kluczowych elementów tego zarządzenia jest fakt, że obaj ministrowie nie tylko nadzorują, ale również inicjują i opracowują politykę górniczą przedstawianą Radzie Ministrów. Oznacza to, że mają realny wpływ na kształtowanie przyszłości sektora. Dla nas, pracowników górnictwa, to sygnał, że nasza branża znajduje się pod szczególną uwagą rządu.
Minister Przemysłu, określając kierunki pracy, będzie mieć bezpośredni wpływ na zadania prowadzone przez departament górnictwa i hutnictwa. To może oznaczać nowe inicjatywy, projekty, a być może nawet zmiany legislacyjne, które bezpośrednio wpłyną na naszą codzienną pracę i długoterminową stabilność branży.
Pytanie, które się nasuwa, dotyczy koordynacji działań pomiędzy dwoma ministerstwami. Czy podział ten przyniesie efektywniejsze zarządzanie, czy też spowoduje dodatkowe komplikacje? Jak będą wyglądały komunikacja i współpraca między różnymi segmentami górnictwa? To kluczowe kwestie, na które będziemy szukać odpowiedzi w nadchodzących miesiącach.
Dla nas, to także czas, aby śledzić te zmiany i aktywnie uczestniczyć w dialogu z nowymi nadzorcami. Musimy zadbać o to, aby nasz głos był słyszalny, a interesy branży górniczej właściwie reprezentowane.
W obliczu tych zmian, jedno pozostaje niezmienne: nasza współpraca i jedność są kluczowe dla przyszłości górnictwa. Wspólnie możemy wpływać na kształtowanie polityki, która bezpośrednio wpłynie na naszą pracę i życie. Czas pokaże, jak nowy podział kompetencji wpłynie na sektor górniczy, ale niezależnie od wyników, musimy pozostać zjednoczeni i gotowi do działania.
